W czasie oznaczonym gawiedź śmiała przy pręgierzu się zjawiła, gdzie niewiasty powabu pełne, pergaminy odpowiednie wydały i gry zasady objaśniły.

Drużyny po grodzie się rozpierzchły, aby u mistrzów cechowych grosza zarobić, a grosz ów potrzebny miał się okazać, gdy z kupcem co do miasta przybył, o cenne zwoje targować się mieli.

Można więc było do garncarza, skórnika, rogownika i mincerza się udać, wszak droga do nich nie była daleką, skoro u podnóża Zamku Przemysła wszyscy kramy swoje umieścili.

Kto zebrał wystarczającą ilość grosza, do kupca mógł się udać, by czym prędzej z niezwykłą mapą na poszukiwania rzeczonego skarbu ruszyć.

I oto drużyna herbu Kornic odnalazła skarb, w zakamarkach wirydarza klasztoru dominikanów dawno ukryty. Tuż za nimi na miejsce przybyły rody Nałęcz i Bajbuza.